از زمانی که تروریست‌های وهابی در سوریه طعم شکست و فرار را چشیدند، صهیونیست‌‌ها به بررسی ریشه‌های این ناکامی پرداخته و در مراکز اطلاعاتی و پژوهشی به این نتیجه رسیدند که شراکت نزدیک روسیه، ایران و سوریه، رمز پیروزی آنهاست. راهبرد جدید آنها از یک سال قبل بدین سو، بر آن قرار گرفت تا این […]
از زمانی که تروریست‌های وهابی در سوریه طعم شکست و فرار را چشیدند، صهیونیست‌‌ها به بررسی ریشه‌های این ناکامی پرداخته و در مراکز اطلاعاتی و پژوهشی به این نتیجه رسیدند که شراکت نزدیک روسیه، ایران و سوریه، رمز پیروزی آنهاست. راهبرد جدید آنها از یک سال قبل بدین سو، بر آن قرار گرفت تا این پیوند و شراکت پیروزی‌ساز را به اختلاف و واگرایی تبدیل کنند. امریکا، رژیم صهیونیستی و بنی سعود و بنی زاید و بنی‌خلیفه تلاش‌های زیادی کردند تا مسکو و یا سوریه از ایران و مقاومت فاصله بگیرند. با پایان یافتن مناطق تروریستها در پیرامون دمشق، جنوب سوریه، ادلب و شمال حلب و شرق فرات ، بسط حاکمیت دولت سوریه و پاکسازی از تروریستها و اشغالگران اسرائیلی، امریکایی و ترک در دستور کار قرار گرفت. در بحث جنوب سوریه که از یک سال قبل روسیه یک منطقه کاهش تنش را جدای از آستانه با امریکا و اردن سازماندهی کرده بود. روسها به رایزنی با امریکا پرداختند. اولویت روسها، پایان دادن به حیات تروریستها و مداخله کشورهای حامی آنها در جنوب بود و لذا برای روسیه اینگونه دام‌گذاری کردند که اگر ایران و مقاومت از جنوب سوریه حذف شوند، دستور کار روسیه را برای مذاکرات مربوط به جنوب سوریه و دیگر مناطق مثل تنف خواهند پذیرفت و احتمال درگیر شدن صهیونیست‌‌ها با مقاومت و نیروهای ایران را نیز به حداقل خواهند رساند.
روسها که می‌دانستند اسرائیل و امریکا به دنبال بهانه‌های جدید هستند تا از پایان یافتن بحران سوریه جلوگیری کنند، دیدگاه امریکا را به ایران منتقل و پاسخ روشنی هم دریافت کردند. دستگاه رسانه‌ای اسرائیلی و عربی شروع به روایت‌سازی کردند که قرار است نیروهای ایرانی ۷۰ تا ۸۰ کیلومتر از جولان فاصله بگیرند تا مذاکره با تروریست‌های درعا و قنیطره شروع شود! بعد هم نتانیاهو دروغ قبلی فاصله ۸۰ کیلومتری را ناکافی دانست و تهدید کرد که در سراسر سوریه به آنها حمله خواهند کرد. آماده شدن ارتش سوریه برای عملیات در جنوب سوریه همه رشته‌ها را پنبه کرد و امریکا مجبور شد به سوریه هشدار دهد که نباید به تروریست‌های جنوب سوریه حمله‌ای صورت پذیرد. لیبرمن، وزیر دفاع اسرائیل و نگهبان قدیمی کاباره‌های تل‌آویو هم به مسکو رفت تا روسها را وادار کند در مورد ارتش سوریه واکنش نشان دهد و جلوی عملیات را بگیرد. این دو حادثه به معنای بی‌اساس بودن روایت‌های اسرائیلی در جراید عربی و اسرائیلی بودند. در مسکو هم ژنرال شویگو، داستان‌سرایی لیبرمن در مورد به خطر افتادن امنیت اسرائیل را قطع و اعلام کرد: حضور اسرائیل در مانور ناتو در بالتیک به معنی این است که اسرائیل دشمن روسیه است. وی کار را برای اسرائیل آنچنان مشکل کرد که نتانیاهو مجبور شد با پوتین تماس گرفته و توضیح دهد که دشمن روسیه نیست. در مواضعی روشن بشار اسد و سپس ولید معلم وزیر خارجه سوریه تأکید کردند دستور کار نابودی تروریستها و اخراج امریکا و ترکیه به شکل جدی دنبال خواهد شد و ایران، مقاومت و روسیه، دوستان سوریه بوده و خواهند ماند. اکنون روسیه نگران است که صهیونیست‌‌ها بخشی از تروریست‌های داعش و النصره را که در قنیطره حضور دارند، برای اقدامات تروریستی به سوچی و بازی‌های جهانی اعزام کنند.
منبع : جوان آنلاین