آقای استاندار در متن زیر که بهتر است نام آن «دردنامه بخش کجور» نوشهر گذاشته شود پرده از حقایقی از این سرزمین کهن و تاریخی در غرب مازندران برداشته میشود تا شاید تدبیر و امید به عنوان حلقه مفقوده در چند سال اخیر بتواند دستکم مرهمی بر زخمهای کهنه پیکر رنجور از بیتدبیری و سوءمدیریت شدید در ۳٫۵ سال اخیر باشد.
آقای استاندار در متن زیر که بهتر است نام آن «دردنامه بخش کجور» نوشهر گذاشته شود پرده از حقایقی از این سرزمین کهن و تاریخی در غرب مازندران برداشته میشود تا شاید تدبیر و امید به عنوان حلقه مفقوده در چند سال اخیر بتواند دستکم مرهمی بر زخمهای کهنه پیکر رنجور از بیتدبیری و سوءمدیریت شدید در ۳٫۵ سال اخیر باشد.
جناب آقای «اسلامی» استاندار محترم مازندران؛ در بخشی از دامنههای شمالی کوه البرز آنجا که کوه به دریا مینگرد و سرزمینهایی از برکت بارانهای بیدریغ طراوت میپذیرد و دشت به دست هنرآفرین طبیعت پرنیانی میشود، سرزمینی به یادگار مانده که آن را بخش «کجور» مینامند.
بخش کجور در غرب استان مازندران و از توابع شهرستان نوشهر، با قدمتی به در ازای تاریخ دارای اصالت و فرهنگ و تمدن دیرینه و تاریخی است که دارای سه دهستان به نامهای پنجکرستاق، زانوسرستاق و توابع کجور به مرکزیت شهر پول است. از نظر جغرافیایی این منطقه بین دو کوه دماوند و عَلَم کوه واقع شده است.
دریای مازندران در شمال و ارتفاعات پربرکت البرز در جنوب و شرق، سرزمین کجور را چون نگینی انگشتری در بر گرفته است.
این خطه کهن زیستگاه اشکانیان بوده و زمانی ترکتازی مغولان را از سر گذرانده و سرانجام در سال ۷۴۶ هجری قمری مرکز آن با همت اسکندر بن زیاد از ملوک آل پادوسبان سامان یافته است.
بخش کجور مازندران از پس آن همه طوفانهای سخت امروز سرافراز و استوار، سرسبز و با طراوت همچنان در آغوش کوه البرز و سر به دامان آن کرده و میتواند نموداری از سرزمین تاریخی و هنر آفرین ایران زمین باشد.
امروز سرزمین سرسبز و زیبای بخش کجور مازندران با وجود جاذبههای فرهنگی، تاریخی و گردشگری یکی از مناطق بکر و دیدنی در استان مازندران محسوب میشود و از دیرباز خاستگاه مردان و زنان بزرگی بوده و هست که خدمات شایان توجهی را برای سرزمین پرافتخار ایران اسلامی انجام دادهاند.
سرزمین زیبای کجور مازندران با وجود تمام جاذبههای فرهنگی، تاریخی، گردشگری و نیز بهرهمندی از مواهب خدادادی، متأسفانه بر اثر سوءمدیریت در ۳٫۵ سال گذشته به شدت سیر قهقرایی بر آن غالب شده و محرومیتهای آن رو به فزونی یافته و اکنون به شرایط اضطرار رسیده است.
پروازی بودن برخی مدیران در بخش کجور و سکونت نداشتن دائم بخشدار و برخی دیگر مسؤولان اجرایی و اداری، بخش کوهستانی کجور را همچون کودک یتیمی به حال خود رها کردند و از امکانات دولتی برای رفت و آمد و رفاه خود بهره میبرند و عایداتی برای این سرزمین کهن و تاریخی ندارد.
عدم بررسی امور مسؤولان اعم از حضور و غیاب آنها و ارزیابی عملکردشان در خدمترسانی به مردم بخش کجور در راستای حوزه وظیفهمندی نیز خود مزید علت بر بیتوجهی به منطقه است.
بحث زباله که یکی از دغدغههای اصلی و بسیار مهم در حوزه زیستمحیطی شما در روزهای نخست انتصابتان بر مسند استانداری مازندران است؛ متأسفانه در بخش کجور به درستی مدیریت نشده است و نمیشود و این بخش بسیار مهم از البرز مرکزی در زیر تَلّی از زبالههای تر و خشک گرفتار شده است که آلودگیهای زیست محیطی و بروز انواع بیماریهای عفونی را قوت میبخشد.
همانطور که میدانیم جذب سرمایهگذاری یکی از راههای برون رفت از رشد نیافتگی و در جا زدنها است که این موضوع حیاتی بر اثر همان سوءمدیریت در بخش کجور تحقق عینی و موفقیتآمیز پیدا نکرده است که این امر نیز موجب شده است تا بسترهای حیاتی برای ایجاد اشتغال و اقتصاد پایدار برای خانوادهها ایجاد نشود و سیر مهاجرتها از روستاها به شهر، سیر صعودی بسیار نگران کنندهای در بخش کجور به وجود آورده است به طوری که بخش کجور را «خانه سالمندان» نامگذاری کردهاند ولی مسؤولانهمچنان دغدغهای برای توسعه و پیشرفت کجور ندارند.
قوانین دست و پاگیر برای صدور مجوز صنایع تبدیلی همسو با قانون البرز مرکزی از دیگر مشکلاتی است که برای یافتن راه حلی مناسب در این زمینه، تلاشی درخور از سوی مدیران بخش کجور صورت نگرفته است.
عدم بهرهوری مناسب تسهیلات کارگاههای تولیدی و تسهیلات اختصاصی وامهای منطقهای، رکود اقتصادی را به ارمغان آورده و سرخوردگی را برای قسمت رقم زده است.
راهها که خود یکی از زیرساختهای اصلی برای توسعه هر منطقهای محسوب میشود، با وجود تلاشهایی که از سوی نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی برای راههای بخش کجور صورت گرفته است و بخشی از راههای روستایی مرمت و روکش آسفالت آن نیز انجام شده است ولی انتظاری که از سوی مدیران دولتی مرتبط با این موضوع در بخش کجور میرفته است بسیاری از راههای دسترسی مواصلاتی به روستاهای بخش کجور، از موازنه و استاندارد حداقلی هم برخوردار نیست و با وجود دستاندازهای متعدد و چالهها در طول مسیرهای دسترسی، سبب میشود تا در ایام باران و برف شرایط سخت و بعضاَ حتی مخاطرهآمیزی را برای مسافران بومی و گردشگران ایجاد کند.
دکلهای فرستنده تلویزیونی با کوچکترین وزش باد دچار اختلال و قطعی شده و برق برخی مناطق هم با تلنگر یک نسیم قطع میشود.
آقای استاندار؛ این تنها قسمتی از دردنامه بخش کجور مازندران است که با پیشینه فرهنگی و تاریخی چند هزار ساله و دارا بودن ظرفیتهای بسیار عظیم طبیعی و خدادادی و نیز سرمایههای انسانی بسیار کارآمد، این چنین بر اثر سوء مدیریت در سه و سال نیم اخیر در سیر قهقرایی فرو رفته است و غبار بیتدبیری، حس ناامیدی برای آبادانی، توسعه و پیشرفت کجور را القاء میکند.
آقای استاندار؛ بخش کجور مازندران را ویژه ببینید، بسیار ویژهتر از آنچه تاکنون شنیدهاید یا دیدهاید.
آقای استاندار؛ ریشه توسعه نیافتگی بخش کجور و فرو رفتن آن در مرداب قهقرا، سوءمدیریتی است که طی چند سال اخیر بر پیکر معصوم این سرزمین غنی و سرشار از توانمندیهای عظیم و مختلف سایه افکنده است.
آقای استاندار؛ با شناختی که از نگاه حقیقتاً علمی و دلسوزانه شما در راستای آبادانی، توسعه و پیشرفت استان مازندران سراغ داریم، این انتظار میرود تا بخش کجور را از سوءمدیریتی که بر آن عارض است رهایی بخشیده و با تدبیر و امید شاهد زدودن غبارهای محرومیت و توسعه نیافتگی از چهره کجور باشیم و سرآغازی جدید و امیدبخش برای پیشرفت و توسعه پایدار در مقام عمل برای بخش کجور مازندران باشیم.
انتهای پیام /منبع:فارس